Na centralnoj proslavi osvećenja Spomen hrama Prepodobne mati Paraskeve u Vojničkom spomen groblju „Mali Zejtinlik“ u Sokocu, u organizaciji Boračke organizacije Rudo i Opštine Rudo prisustvovali su i članovi poginulih porodica Vojske Republike Srpske koji su sahranjeni na vojničkom groblju Sokolac.
Osvećenju hrama Prepodobne mati Paraskeve prisustovali su episkop – zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije, zvorničko-tuzlanski Hrizostom i bihaćko-petrovački Atanasije, sveštenici i monasi Srpske pravoslavne crkve.
Vladike su obavile čin osvećenja hrama, koji je počeo novi život, ukoračio u vječnost.
- U crkvi obnavljamo ono što je izgubljeno, potrošeno. Tu stari mogu naći mladost, klonuli se mogu ponovo da isprave, hode vlastitim nogama. Mnogo toga, pa i ono što nazivamo religijama, ima vrijeme trajanja. Hristova crkva ostaje zauvijek, vječna zato što je vječna zajednica sa Bogom. Mi se u Hristovoj crkvi osjećamo najsigurnijim, zaštićeni, u njoj nalazimo sebe. Čovjek je upućen da traži prijatelje. On se sa prijateljima osjeća prijatno, a najveći prijatelj je Bog. U crkvi nalazimo iscjeljenje, u jevanđelju duhovnu hranu. Jedino u crkvi nalazimo istinito učenje o životu. Crkva je zajednica ljubavi. Ko hoće da bude voljen, neka stupi u crkvu ljubavi, u crkvu Hristovu. Izvan crkve nema prave, posebno ne trajne ljubavi. U bogomolji se hranimo životom kroz svete tajne, napajamo blagodaću i silom božijom - rekao je episkop Atanasije, duhovnik koji je završio Akademiju „Svetog Vladimira“ u Krestvudu, država Njujork, a 1. juna 2013. godine došao na čelo Eparhije bihaćko – petrovačke.
U svom obraćanju prisutnima vladika zahumsko-hercegovački Grigorije, je rekao da „Mali Zejtinlik“, na kome je podignut hram, ni po čemu nije mali niti manji od onog poznatijeg Zejtinlika u Solunu, gdje počivaju kosti srpskih vojnika i ratnika koji su početkom prošlog vijeka u jeku krvavog rata branili čast, otadžbinu i slobodu, svoju zemlju i narod, djecu, domove i porodice.
